Бартарии кати бисёрфунксионалии тиббӣ дар он аст, ки вай вазифаҳои зиёд дорад ва ҷои камро ишғол мекунад.Катҳои тиббии анъанавӣ танҳо одамонро қабул карда метавонанд.Агар вазифаҳои дигар лозим шаванд, онҳо бояд дастӣ иҷро карда шаванд ё дар айни замон дигар таҷҳизоти ёрирасон лозим аст, ки ба истифодабарандагон таъсири калон мерасонад.Ин чихат умуман роли мухим бозй хохад кард.
Катҳои ҳамширагӣ ба ду намуд тақсим мешаванд: барқӣ ва дастӣ ва муқоисаи дастӣ барои нигоҳубини кӯтоҳмуддати беморон мувофиқ аст ва мушкилоти душвори ҳамширагӣро дар як муддати кӯтоҳ ҳал мекунад.Дастгоҳи барқӣ барои оилаҳое мувофиқ аст, ки беморони дарозмуддати бистарӣ доранд, ки ҳаракати номувофиқ доранд.Истифодаи дастгоҳи барқӣ на танҳо бори гарони ҳамшираҳои шафқат ва аъзоёни оиларо кам карда метавонад, балки аз ҳама муҳимаш он аст, ки бемор метавонад онро комилан мустақилона амал кунад ва идора кунад.Ин на танҳо эҳтиёҷоти шахсии шуморо қонеъ мегардонад, балки оилаи шуморо осудатар ҳис мекунад.
Имрӯзҳо иқтидори талаботи оилаҳо ба катҳои ҳамширагӣ меафзояд.Он пештар як кати хотираи оддӣ буд, ва баъдтар ба он посбонҳо ва мизҳои ошхона илова карда шуд;баъдтар сӯрохиҳои тахтаҳо ва чархҳо илова карда шуданд;ҳоло катҳои бисёрҷонибаи барқии ҳамширагӣ мавҷуданд, ки вазифаҳои гуногунро муттаҳид мекунанд.Он сатҳи ҳамширагии барқарорсозии беморро хеле беҳтар мекунад ва барои кормандони ҳамширагӣ роҳати бузург фароҳам меорад, аз ин рӯ маҳсулоти ҳамширагӣ бо амалиёти оддӣ ва функсияҳои пурқувват бештар ва бештар талаб карда мешаванд.
Барои сохтани кат бемор ё васии у мурочиат мекунад;барои беморе, ки пас аз арзёбии духтур ва системаи суғуртаи тиббӣ дар доираи қабул қарор дорад, беморхонаи ҷамоатӣ бемор ё васии ӯро дар бораи маҳдудиятҳои ташхис ва табобати бистар дар хона огоҳ мекунад.
Азбаски беморон умуман заифанд, нишастан дар курсии сахт ногувор аст;курсии аз ҳад нармӣ низ метавонад нороҳатиро аз ҳолати нишасти бемор боз ҳам зиёд кунад;Аз ин рӯ, курсӣ бояд мӯътадил сахт ва нарм бошад ва сатҳи курсӣ ҳангоми харидани курсии инфузиявӣ ба таври миёна мулоим бошад.
Дар вакти истифода бурдани кати парасторй ба он дуруст нигохубин кардан лозим аст, на танхо дар болои он бароҳат хобида.Умуман, ба нуктаҳои зерин диққат диҳед:
1. Ба қадри имкон, ки беморӣ имкон медиҳад, ҳолати худро тағйир диҳед.
2. Бештар машқҳои нафаскашии амиқро иҷро кунед ва бештар масҳ кунед.
3. Агар бадани шумо иҷозат диҳад, шумо метавонед дар кати ҳамширагӣ якчанд машқҳоро иҷро кунед, то буғумҳоятонро ҳаракат диҳед ё аз ҷой бархезед ва гардиш кунед.
Истеҳсолкунандагони катҳои касбии беморхона тавассути тасвирҳо тасвирҳоро намоиш медиҳанд, то муштариён беҳтар муқоиса кунанд.Охир, махсулот хар кадар бехтар бошад, вай хамон кадар оммавитар мешавад, ки ин асоси каноатмандии одамон мебошад, бинобар ин интихоби бехтарин хеле хуб мешавад.Ба он диккат додан лозим аст ва бояд акаллан ба беморон ва коркунони тиб барои бехтар ба рох мондани алока ёрй расонад.
Вақти фиристодан: апрел-06-2022